“Controle” was thema van afgelopen week. Niet dat ik dat gepland had of daar enige controle over had. Het ontstond. Buiten mijn controle.
Tijdens het dansen ontdek ik altijd mijn blokkades en zo ook deze week. Larissa (Personal Trainer Pole Sport) vroeg mij een bepaalde move te doen en haar feedback was “Je wil het te goed doen, wat als je nu eens de controle probeert los te laten. Adem diep in, laat het los en laat je lichaam vrij gaan” Lekker cliché, maar juist door die controle los te laten en het gewoon niet mooi willen doen, ging het vanzelf. Ik voelde mij vrij.
Inmiddels weet ik dat de blokkades die ik tijdens het dansen tegen kom, één op één overeenkomen met mijn dagelijkse blokkades. Ik neem een moment voor mijzelf en ga terug in de week: geen controle over de verjaardag van mijn zoontje bij zijn vader, geen controle over liefdespijn die ontstond in mijn omgeving, nog steeds geen controle over mijn agenda van de komende weken en geen controle over mijn eigen emoties. Ook dit keer dus weer; spot on!
Ik stap de auto in richting de dansstudio, doe de radio aan en hoor het nummer ‘In the end it doesn’t even matter, i had to fall to lose it all’. Ik stuur een voicebericht naar Judith (mijn mental coach richting het NK) en zing even heel hard mee voor haar. Want boeiend ook: In the end it doesn’t even matter.
Loslaten
In de studio maak ik voor het trainen foto’s. Het trainen naar het NK gaat natuurlijk veel doen met mijn progressie in de dans, maar daarnaast gaat het ook veel met mijn lichaam doen. Die progressie wil ik zien, onthouden en eventueel met andere dansers kunnen delen.
Daarna dans ik, laat ik het los en val ik gelukkig niet 😉
En dan ga ik nu genieten van de 7de verjaardag mijn zoontje en het feit dat we volgende week waarschijnlijk weer mogen dansen met alle dansers!
